Gęsty las

Uranos

Skakała przez przeszkody, przez kłody dokładnie i tak przypadkiem trafiła na ogiera:
- Ajć... Wybacz, nie zauważyłam cię- Odpowiedziała i odwróciła spowrotem łeb do klaczy, która była od niej dość daleko...

Piorun

Spojrzał za nią. Grzywa zasłaniała mu jedno oko. Spojrzał na nią zimnym wzrokiem. Parsknął tylko i nie powiedział nic.

Uranos

Aj... wiedziała czemu tak jest.. stado, o tak , stado złe , stado KP. Parskneła i odeszła do klaczy mówiąc do niego przy okazji:
- Nie błądź..- Jeśli zrozumie, to zrozumie i siebie... Dość nie typowe, tak już w życiu jest.

Piorun

Odwrócił do niej łeb i parsknął jakby rozbawiony czym. Dotarła do niego dwuznaczność tego zwrotu i powiedział
- Nie błądzę bo sam wybieram sobie drogę.

Uranos

Tak, pomyślała kłusując do klaczy, zerwała się z zatrzymaniem, poprostu miała chęc mu odpowiedzieć:
- Naprawdę? To super, ale mnie nie zrozumiałeś dobrze.- Zaśmiała się i szła dalej.

Piorun

- Doskonale rozumem co mówisz. Myślę sobie taki ładny dzionek . no to może będzie się dziać coś ciekawego w lesie. - zażartował chociaż w jego postawie nie było nic co wskazywałoby na żart

Uranos

Tak, nie patrzyła na niego, machneła ogonem, podniosła go i kłusowała dalej, jej mina była dość poważna i na żarty już nie miała ochoty...

Piorun

Parsknął za nią znowu, obejrzał drugą klacz ale już się nie odezwał. Spacerował dalej lasem.

Uranos

Postanowiła dalej skakać i tak aż do klaczy, nie oglądła się już za nim i nie chciała słuchać go, był ładnym ogierem, ale ze złym sercem.

Belle

Spojrzała za ogierem po czym widząc jak Carlotta skacze postanowiła się przyłączyć. Podbiegła do drzewa i przeskoczyła go w tym samym momencie co druga klacz. Drzewo było jednak na tyle szerokie że nawet się nie dotknęły. Wylądowała po drugiej stronie ze śmiechem.

Uranos

Brawo, teraz dalej skaczemy przez inne kłody.
I pogalopowała razem z klaczą na inne przeszkody.

Belle

Podbiegła do kolejnych przeszkód. Pierwsza z nich to był pień drzewa leżący na ziemi. Zerknęła dalej. Dalej było coraz wyżej
- Prawie jak tor przeszkód z prawdziwego zdarzenia. - powiedziała. Dobrze widziała jak wyglądają tory przeszkód robione przez ludzi. Zaczęła skakać od najniższej przeszkody do najwyższej a wszystkie przeskakiwała prawie metr wyżej niż przeszkoda

Uranos

Galopowała dalej, skakała równo z klaczą aż nagle zobaczyła tak duże dzrewo, ze żaden koń go nie przeskoczy!
- O boże, co za pień!- Odparła i obserwowała pień.

Piorun

Zwabiły go głosy klacz. Zobaczył je za połamanymi drzewami które mogłyby służyć za prawdziwy tor przeszkód. Potem zauważył co obserwowały i zarżał cicho do siebie. Od dawna nie widział tak wielkiej przeszkody. Cicho jak na siebie pokonał przeszkodę za przeszkodą W końcu stanął sam na sam z wielka przeszkodą. Klacze stały obok. Rozpędził się ślepia mu błyszczały ale nie odrywał kopyt od ziemi. Zatrzymał się na milimetry przed przeszkodą i ominął ją zgrabnie Zaśmiał się znowu i odcwałował dalej w las.

Borys

heja wam